Λαογραφικό Μουσείο Ανδρίτσαινας

Στην Ανδρίτσαινα, γενέτειρα του πρωτοφιλικού Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου, υπάρχουν το σπίτι και ο ανδριάντας του, καθώς και το Λαογραφικό Μουσείο με 4000 περίπου  εκθέματα  από την κοινωνικοοικονομική ζωή της ευρύτερης ορεινής Ολυμπίας όπως εργαλεία, εξοπλισμοί παλαιών επαγγελμάτων καθώς και χειρόγραφα και πολεμικά κειμήλια των Ελλήνων Αγωνιστών της πρώτης νικηφόρας Μάχης του Αγώνα που έλαβε χώρα την 27/3/1821 στα στενά του Αγίου Αθανασίου, έναντι Καρύταινας πλησίον του επαρχιακού δρόμου Καρύταινας - Ανδρίτσαινας
Φυλαχτό μεγαλοαστικής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα το αναπαλαιωμένο αρχοντικό του Κανελλόπουλου στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο, με γνήσια έπιπλα εποχής, αυθεντικά ρούχα, προσωπικά αντικείμενα των δωρητών, πλήθος ιδιωτικών εγγράφων και φωτογραφικού υλικού.
Ιδιαίτερης έμπνευσης και αισθητικής το Μουσείο είναι πιστή αναπαράσταση μεγαλοαστικού αρχοντικού και τα τρία επίπεδά του παρουσιάζουν το καθένα μια ολοκληρωμένη θεματική ενότητα, ενώ περισσότερα από 4.000 πολύτιμα εκθέματα ταξιδεύουν τον τυχερό επισκέπτη στην ιστορική περίοδο 1832 μέχρι 1932.

          
Νικολοπούλειο Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας
    
Πνευματική πολίχνη της Πελοποννήσου, η Ανδρίτσαινα διαθέτει βιβλιοθήκη σπάνια, μοναδική δωρεά του εκλεκτού παιδιού της Αγαθόφρωνα Νικολόπουλου με παλιά βιβλία και χειρόγραφα Φράγκων, Ενετών και οπλαρχηγών του '21, ενώ αντίγραφα των αετωμάτων του Επικούρειου Απόλλωνα του Αλκαμένη κοσμούν τους διαδρόμους της, οι περίφημες «αμαζονομαχία» και «κενταυρομαχία». Τριανταπέντε χρόνια περίμεναν υπομονετικά κλεισμένα σε 47 κιβώτια, τα πολύτιμα συγγράμματα φυλαγμένα στο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Η συλλογή μεταφέρθηκε και σήμερα στεγάζεται σε νεώτερο παρακείμενο κτίριο δύο ορόφων, την βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας. Πείνες, κακουχίες και στερήσεις υπέφερε ο δωρητής Νικολόπουλος στο Παρίσι, όπου διέμενε και εργαζόταν ως βιβλιοθηκάριος στο Ινστιτούτο της Γαλλίας, για να μαζέψει αυτούς τους 3696 σπανιότατους τίτλους. Στη δεύτερη αίθουσα της βιβλιοθήκης άλλοι σπουδαίοι πατριώτες και προστάτες των γραμμάτων, οι κληρονόμοι του Ε. Καλλανιώτη, πρόσφεραν τους 3.600 τόμους της υπέροχης ιδιωτικής συλλογής του.
Το 1875 άρχισε η οικοδομή των διδακτηρίων με σχέδια του Μιλτιάδη Κανελλόπουλου, μηχανικού και καθηγητού της Σχολής Ευελπιδων σε σχήμα Π με ανοιχτή την βορειοανατολική πλευρά τους με χρήματα που προήλθαν από πανελλήνιο έρανο και από την δωρεά του Άγγελου Γιαννικέτη , πρόξενου της Ελλάδας στην Τεργέστη. Τα εγκαίνια του κτηρίου έγιναν το 1879 οπότε στεγάστηκε η βιβλιοθήκη στην δυτική πλευρά του πρώτου ορόφου.
Το 1932 προσετέθη η ΒΑ πτέρυγα και το κτήριο πηρέ το σημερινό τετράγωνο σχήμα όπου σε αυτή την πτέρυγα στεγάστηκε η βιβλιοθήκη αποτελώντας σαν σύνολο εκπαιδευτικό κέντρο της μείζονος περιοχής για 150 χρόνια. Από το 1998 στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτήριο δίπλα στο ιστορικό Γυμνάσιο Ανδρίτσαινας.
www.infolibraries.gr/andritsaina/
     
    
ΦΙΛΟΞΕΝΗ,ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ

Μονοπάτια ζωής…

Γι αυτούς που δεν αρκούνται σε κάποια καρτ ποστάλ, αλλά επιθυμούν να εξερευνήσουν εικόνες, χρώματα, σχήματα...

Για όσους το τσιμέντο κούρασε και θέλουν να κατεβούν σε ρεματιές, να αγναντέψουν από αετοφωλιές, να αναρριχηθούν σε απόκρημνα μονοπάτια, να ζυμώσουνε τη γη με τα πατήματά τους.

Για τους θαρραλέους που τολμούν να μυρίσουν ευωδιές αγιασμένες, να βουτήξουν σε γάργαρα νερά, να αφουγκραστούν κελαηδήματα, να αγγίξουν της φύσης τα στολίδια, να νιώσουν το κάλεσμα της γης...

Για εκείνους που δε βολεύονται σε σεζλόνγκ, που νιώθουν ξένοι σε μπιτς μπαρ και ασφυκτιούν σε τουριστικά θέρετρα...

Για όλους αυτούς, η Ανδρίτσαινα είναι ο δικός τους τόπος. Πορείες περιπέτειας και γνώσης, δρόμοι αγαλλίασης και ψυχικής ανάτασης, μονοπάτια στην φύση, στους θρύλους και στην ιστορία, καρτερούν τους εκλεκτούς και είναι όλα υπέροχα!

Εδώ σταματούν τα επίσημα χαραγμένα μονοπάτια οπότε αν θέλεις δώσε γενικό υπότιτλο «άλλοι υπέροχοι σταθμοί... » ή «φύσης και ανθρώπων έργα».


ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΦΙΓΑΛΕΙΑΣ-ΝΕΔΑ-ΣΤΟΜΙΟ

Εκπάγλου φυσικής καλλονής τόποι και κατάβαση στην αρκαδική ιστορία αποτελεί η επίσκεψη στις περιοχές αυτές, που παρέχουν την ευκαιρία να θαυμάσουμε ένα από τα σπανιότερα φυσικά τοπία και μια από τις αρχαιότερες πόλεις στην Ελλάδα, την αρχαία Φιγαλεία. Από τις σημαντικότερες πόλεις του Αρκαδικού Κοινού, η Φιγαλεία, είναι ανεκτίμητης αρχαιολογικής σημασίας με τον λίθινο ναό της Αθηνάς. Θαύμασε ο Παυσανίας κάποτε τους ναούς της Αρτέμιδος Σωτήρος, του Αρκατοφόρου Διονύσου και της Ευρυνόμης. Περπάτησε στην αρχαία Αγορά, κοντοστάθηκε στο Γυμνάσιο και χάζεψε τα αγάλματα του Ερμή και του Ολυμπιονίκη Αρραχίωνα. Στα ανατολικά όρια του σύγχρονου οικισμού Φιγαλείας στέκει η Αρχαία Κρήνη. Το Φαράγγι της θρυλικής Νέδας, του μόνου ποταμού με όνομα γυναικείο αποτελεί για τους εξερευνητές της παρθένας φύσης, πρόκληση. Η κατάβαση αποζημιώνει τους τολμηρούς, με το θέαμα που προσφέρει. Ένας από τους εντυπωσιακότερους καταρράκτες της Ελλάδας, ύψους 50μ ορθώνεται μπροστά μας. Σε κοντινή απόσταση, παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι, ένα πραγματικό λίθινο στοιχειό. Οι καταρράκτες και το σπήλαιο του Στομίου, με την ιδιαίτερη χλωρίδα και πανίδα του και την πολύκροτη βοή των νερών, επίσης προσφέρουν θέαμα γοητευτικό. Για όσους το λέει η καρδιά τους και αντέχουν την νυχτερινή ένταση και διασκέδαση, ή έστω χαλαρωτικό ποτάκι, η Ανδρίσταινα περιμένει! Αν πάλι υπερισχύσει η πείνα, απόρροια της πολύωρης πεζοπορίας και των έντονων συγκινήσεων, ταβέρνες ψησταριές και εστιατόρια υπόσχονται να μετατρέψουν την επίσκεψη, σε αξέχαστη εμπειρία ακόμη και για τον πλέον απαιτητικό ουρανίσκο. Φεύγοντας από την Ανδρίτσαινα θυμηθείτε να πάρετε μαζί σας φρεσκοζυμωμένο ευωδιαστό ψωμί, φουρνισμένο στα ξύλα, είναι απόλαυση!


ΜΟΝΗ ΣΕΠΕΤΟΥ-ΑΡΧΑΙΑ ΑΛΙΦΕΙΡΑ-ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΡΙΤΩΝΑ

Για τους λάτρεις των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και για τους εραστές της απάτητης παρθενικής φύσης, φτιαγμένοι θαρρείς ετούτοι οι τόποι… Η Μονή Σεπετού, αποτελεί διάσημο μεσαιωνικό μνημείο και παράλληλα ιερό προσκύνημα χιλιάδων χριστιανών, που προσπέφτουν στη θαυματουργή δύναμη της εικόνας της Παναγίας της Σεπετιώτισσας. Ανατολικά η πόλη της Αρχαίας Αλιφείρας,10 χιλιόμετρα από την Ανδρίσταινα, μια από τις αρχαιότερες αρκαδικές πολιτείες. Χτισμένη το 3000 π.Χ, την πόλη συνάντησαν στο διάβα τους ο Παυσανίας και ο Πολύβιος και έγραψαν γι αυτήν. Λατρεύοντας τη θεά Αθηνά της αφιέρωσαν ναό περίλαμπρο, σπαράγματα του οποίου είναι ακόμη ορατά, ενώ απομεινάρια του ναού του Ασκληπιού και της αρχαίας οχύρωσης, καταδεικνύουν την ακμή και το μεγαλείο της. Ο αρχαίος ποταμός από την άλλη, ο πανέμορφος Τρίτωνας, μέσα στο επιβλητικό παραποτάμιο περιβάλλον του, κρύβει το φαράγγι του και τους υπέροχους αφρισμένους καταρράκτες. Ακολουθώντας την κοίτη του, παρατηρούμε ένα φυσικό τοπίο που κόβει την ανάσα με την αδάμαστη ομορφιά του και την καταφανέστατη έλλειψη ανθρώπινης παρέμβασης. Επιστροφή και πάλι στην Ανδρίτσαινα. Αν ο τόπος μοσχοβολά φρεσκοψημένα λαχταριστά κρεατικά και κρασομεζέδες, δεν είναι η ιδέα σας! Καλά θα κάνετε να μην αντισταθείτε, μπείτε σε κάποιο ταβερνάκι και ό,τι σας προτείνει το προσωπικό, να το δοκιμάσετε! Αν αποφασίσατε να διανυκτερεύσετε και να συνεχίσετε τις εξερευνήσεις την επόμενη μέρα, στους τοπικούς ξενώνες και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια πάντα θα υπάρχει ένα παστρικό, νοικοκυρεμένο και ζεστό δωμάτιο, για την ανάπαυσή σας. Μη ξεχάσετε να αγοράσετε ντόπιες χυλοπίτες και παραδοσιακά γλυκά πριν φύγετε!